Als directeur-secretaris van het Centrum van Lokaal Bestuur, de ondersteunende organisatie voor alle lokale PvdA politici, schrijft Jacqueline Kalk regelmatig columns over wat haar opvalt in de politiek, lokaal of landelijk. Hieronder volgt haar meest recente column, over waarom we als sociaaldemocraten soms weer de drammers van weleer moeten worden.
Een hele tijd geleden verscheen het rapport Schuivende panelen. Binnen de PvdA deed het nogal wat stof opwaaien. Volgens het rapport waren we een partij van drammers geworden. De panelen moesten gaan schuiven, om weer te ‘kunnen regeren’, om met minderheidsstandpunten om te kunnen gaan en afscheid te nemen van de meerderheidsstrategie. Meer dan voorheen werd het belang van identiteitsorganisaties gezien.
Het rapport is veertig jaar na dato natuurlijk niet meer helemaal up-to-date, maar de vraagstukken waar men een antwoord op probeerde te geven, zijn dat zeker wel. Hoe de sociaaldemocratie zich dient te verhouden tot technologische ontwikkeling, internationalisering, individualisering en het behoud van de natuur: het zijn nog steeds razend actuele kwesties.
Maar Schuivende panelen ging verder. Om die sociaaldemocratische idealen te verwezenlijken moest onze manier van politiek bedrijven anders. We waren te overtuigd van ons eigen gelijk en te weinig compromisbereid. Drammen in plaats van coalities sluiten. Het was in die jaren tachtig de valkuil van menig sociaaldemocraat. Een weinig productieve manier van politiek bedrijven: iedere politicus heeft wel eens ervaren dat drammen zelden sympathie opwekt en vooral tot rode koppen leidt.
Aanbevelingen tot ons genomen
De versplintering en noodzaak tot compromissen in het steeds verder vervlakkende partijlandschap zal zeker een rol hebben gespeeld, maar vergeleken met veertig jaar geleden is er wel degelijk veel veranderd. We hebben de aanbevelingen van Schuivende panelen tot ons genomen. Zeker bij de PvdA weten we dat ‘we’ vooral niet te eigenwijs, betweterig en arrogant moeten overkomen.
Alleen is de vraag nu of dat altijd de juiste houding is. Zijn sommige zaken niet enig drammen waard? Sinds de jaren tachtig is onze samenleving behoorlijk verhard. Onder het mom van de vrijheid van meningsuiting, het opkomen voor jezelf en onder invloed van min of meer aardse middelen wordt ambulancepersoneel belaagd, nagelen mensen zorgmedewerkers om niets aan de schandpaal en worden politici beledigd, beschimpt en gediscrimineerd. Dit kan niet: vroeger niet, vandaag niet en ook morgen niet.
Laten we hierin helder zijn: bij dit soort zaken doen we nooit water bij de wijn en moeten we weer de drammers van weleer worden. Door social media ligt iedereen, tot in het kleinste dorp, onder een vergrootglas. Betekent dit dan dat we uit angst voor vervelende reacties dan maar niets moeten posten? Of laten we ons niet afschrikken door het immorele gedrag van de ander en laten we weten wat wij ervan vinden? Als samenleving moeten we hier een antwoord op geven, en als sociaaldemocraten zouden we moeten weten wat.
Meedoen?
De PvdA Hilversum timmert hard aan de weg voor een liever, socialer, eerlijker en rechtvaardiger Hilversum. We hebben jouw hulp daarbij nodig! We zoeken naar enthousiaste, slimme, en doortastende mensen met een echt rood hart. Bekijk hieronder de functies of taken waar we nog hard hulp bij zoeken.
Afbeelding header: Peter Hilz | Hollandse Hoogte
Jacqueline Kalk
Gelijke kansen voor iedereen, solidariteit, niet op je handen zitten, maar dingen doen. Voor mij is dat zo vanzelfsprekend dat ik me er over blijf verbazen dat niet iedereen zo denkt. De sociaaldemocratie is mij met de paplepel ingegoten. Met twee ouders, die beide actieve PvdA-leden waren, kon dat ook niet anders. In mijn jeugd
Meer over Jacqueline Kalk
